Êrîşên hewayî û bejahiyê yên Hêzên Çekdar ên Tirk (TSK) û komên girêdayî wê li ser Efrînê dewam dikin. Êrîş di roja 20’an de didomin û ev êrîş bi çalakiyên cûr bi cûr tên şermezarkirin. Hunermend û helbestkar jî bi hestên xwe li dijî êrîşan derdikevin û li ser Efrînê an distrên an jî helbestan dinivîsînin. 

 

Helbestkar Sabrî Vural ê li navçeya Dêrîkê ya Mêrdînê dimîne bi helbesta “Efrîn” balê dikişîne ser rengîniya Efrînê û bêdengiya cîhanê ya li hember Efrînê rexne dike. Vural diyar kir ku naveroka helbestê qirkirina mirovahiyê û bêdengiya cîhanê ya li hember Efrînê ye û got: “Li tevahiya Rojava lê bi taybetî li Efrînê li dijî gelan zext û zordarî tên meşandin. Min xwest bi vê helbestê deng bidim qêrîna zar û zêçên Efrînê.”

 

‘DIVÊ ÇAVÊ HEMÛ CÎHANÊ LI SER EFRÎNÊ BE’ 

 

Vural destnîşan kir ku divê ew tenê ne bi navê Efrîn li Efrînê binêrin û wiha domand: “Êrîşa li ser Efrînê tunekirina gelan û têk birina destkeftiyên li wir e. Carek din dixwazin şer li ser gelê kurd bidin meşandin û lîstokan li dijî gelan bihûnînin. Divê em bi helwestek biçûk li Efrînê ne nêrin. Pêwîst e çavê tevahiya cîhanê li ser Efrînê be û guh bidin gelê Efrînê. Mafê jiyanê û yê xwebirêvebirinê yê gelên Efrînê jî heye.”

 

‘DIVÊ REWŞENBÎRÊN KURD BÊDENG NEMÎNIN’ 

 

Vûral bang li hemû nivîskar, helbestkar, hunermend û rewşenbîrên kurd kir ku li dijî êrîşên ser Efrînê bêdeng nemînin û wiha axivî: “Beriya her kesî divê nivîskar, hunermend û rewşenbîrên kurd rewşa ewilî ya Efrînê bibînin û dengê xwe ji bo Efrînê derbixin. Beriya gel derûniya şer dibînin û dizanin dê di bin wê derûniyê de çi trajedî û jenosîd pêk were. Divê li hember vê yekê hemû rewşenbîrên kurd hişyar bin. Divê em bi helbest û nivîsên xwe piştgiriya Efrînê bikin.” 

 

Helbesta Vural li ser Efrînê nivîsandiye wiha ye:

 

“E F R Î N

 

Ji nava toza kevne salên neyar tên

Ev serdema hêç û çavbirçî

Amade be, 

Ey bajarê hineya zavatiyê hê li desta

Bila dev vekirî be sindoqên dilê te yên bûkaniyê,

Ji bo nameyên bêrîkirinê,

 Yê bavê Ebû Leyla

Bişkokên sînga xwe vek e

Ey axa rû esmer

Ez dizanim wê bilûsin li sînga te

sewta zarokên bindest,

ji çiyayê kurmênc teva dilê Avesta!

Tu

Li ber çavên cîhanek kor

Birînek bêxwediye, ji şûrên birçî re

Ji ber wê ye ez îro dihûnim ristê helbestan 

Bi navê êş û birînan

Bişikîne biskên hêviyan li bin darzeytûnan

Ev bajar hêlîna baz û kevoka ye

Îro jiyan û azadî bi mirinê re pevdiçin e

Xwenga mezin Bakur, bûye ewrekî bêdeng rûnerm û bêbiryar e, li qêrîna lehengan

Ev qad enîgewr û rûspîne,

weke gellek caran wê helbestên felatê,

ji dîroka rûreş re bi xwîn e

Bi nêrînên êvarek çavmest,

li kemernava te ya zêrîn dineherim

Dixwazim çîrokekê binivîsînim ji helwesta te ya ji pola

Ez dizanim, şervano hûn roj bi roj hê xwe?iktir dihûnin guliyên çiya û bestan

Keserkê? û birînkûr im, bi qasî her-i-kîn-a Dîjle

Diqilqilim, biqasî nalîna Ferat û  bêxewim îşev

Serkeftin ne xewn û ne xeyal e

Keda palevanên beriya Efrînê

Û

Stêrkên basik mertalin

Li hinda Edûlên! biskên wan bêhine

Klamek Dewrêşî! û xwêdandayî wê bimîn e, ji te re

Qelenê te mirin be jî

Navê te dilbijok e

EFRÎNA min.” 

 

MA / Bîlal Guldem