Oğlunu yarım saat görmek için 2 bin 176 kilometre yol katediyor 2021-12-28 09:04:39   MERSİN - Koronavirüsten kaynaklı 2 yıllın ardından tutuklu oğlunu görmek için Mersin’den Tekirdağa’a giden Aydi Baran, yarım saatlik görüşme için 2 bin 176 kilometre yol gidiyor.   Koronavirüs salgını gerekçesiyle cezaevlerinde askıya alınan açık görüşler, Adalet Bakanlığı’nın talimatıyla 1 Aralık'ta yeniden başladı. Bilinçli olarak ailelerinden uzak yerlere gönderilen tutuklularla yapılan yarım saatlik görüşmenin yetersizliğine dikkati çeken aileler, bu durumun düzeltilmesini istiyor. Tekirdağ Cezaevi’nde tutuklu Çetin Baran’ın annesi Aydi Baran, yapılanın vicdansızlık olduğunu dile getirdi. Ailelere yapılan eziyete son verilmesini isteyen Baran, tutukluların ailelerine yakın cezaevlerine sevk edilmesi çağrısında bulundu.    2 YIL SONRA YARIM SAAT   Oğlunun uzak cezaevine götürülmesinden dolayı yılda 2 defa görüşüne gittiklerini, pandemiden kaynaklı 2 yıldır görüşe gidemediklerini anlatan Aydi Baran, “Uzun bir aradan sonra gidip oğlumu gördüm. O kadar uzun yol gittim. Bir gece İstanbul’da kaldım. Sabah erkenden kalkıp, cezaevine görüşe gittim. O kışta yağmur altında gittik. 2 yıldır yapamadığımız açık görüşü tüm zorlukları çektik, ama yarım saat görüş yaptırdılar. 2 yıl boyunca yapamadığımız görüşlerin sözde telafisi olacaktı ama olmadı. Yarım saat hiçbirimize yetmez. Biz anneyiz, 2 yıldan fazladır çocuklarımızı görmedik” dedi.    İNFAZ YASASIYLA AYRIMCILIK   Girişlerdeki arama adı altında onur kırıcı işlemlere de tepki gösteren Baran, “7 yıldır Tekirdağ Cezaevi’ne gidiyorum, böyle bir arama görmedim. Her yerimizi aradılar” diye belirtti. İnfaz düzenlemesine dikkati çeken Baran, Tecavüzcülerin, hırsızların ve mafyaların serbest bırakıldığını fakat siyasi tutuklulara dönük yapılan ayrımcı uygulamaların devam ettiğine değindi.   AİLELERDEN UZAK KENTLERE GÖTÜRÜLÜYOR   Görüş için kendisi gibi birçok annenin kilometrelerce yol katettiğini ifade eden Baran, şunları söyledi: “Benim gibi okuma-yazması olmayan birçok tutuklu annesi var. Bir yerden bir yere gidemiyoruz. Kaybolacağız diye korkuyoruz. Çocuklarımızı alıp uzak cezaevlerine götürmesinler. Sırf imkanı olmadığı için çocuklarını görmeye gidemeyenler var. Bizde ancak yılda 2 defa gidiyoruz. Mersin’de yaşıyoruz. Yakınımızda Tarsus Cezaevi var. Çocuklarımızı oraya getirsinler. Bizde rahat bir şekilde gidip görelim. Bizler anneyiz, gidip hafta bir çocuklarımızı görmek istiyoruz. Buna son verin.”