Suriye’de yaşanan iç savaştan kaynaklı Türkiye kentlerine göç etmek zorunda kalan mültecilerin büyük bir bölümü zor koşullarda yaşam mücadelesi veriyor. Mültecilerin birçoğu iş bulmakta zorlanırken, bazıları ise mevsimlik tarım işçiliği yapıyor. Ucuz iş gücü olarak oldukça ağır koşullarda çalışan ve sık sık ırkçı saldırıların hedefinde olan mevsimlik tarım işçileri ya çadırlarda ya da kiraladıkları harabe evlerde yaşama tutunamaya çalışıyor. Koronavirüs (Kovid-19) salgını nedeniyle çalışma koşulları daha da ağırlaşan işçilerin en büyük dert yandığı konuların başında ise emeklerinin karşılığını alamamak. 

 

Mevsimlik tarım işçilerinin yoğun olduğu Manisa Turgutlu’daki Kobanêli işçiler, yaşadıkları zorlukları anlattı. 

 

TEK TALEBİ

 

DAİŞ’in 2014 yılında Kobanêye saldırması sonrası 4 çocuğu ve eşiyle beraber göç etmek zorunda kalan Firyal Berkel (40), daha önce Urfa, Mersin ve Adana gibi yerlerde ve yaklaşık 3 aydır ise Turgutlu’da çalıştığını aktardı. 6 yıldır göçebe bir hayat yaşadıklarını dile getiren Berkel, “Yaz kış demeden çalışıyoruz. Çalışmasak geçimimizi sağlayamayız ve çocuklarımıza bakamayız. Kadınlar hem tarlada hem de evde çalışıyor. Bunun en büyük zorluğunu biz çekiyoruz” dedi. 

 

Sabahın erken saatlerinde başladıkları işi akşam 17.00’a kadar devam ettirdiklerini belirten Berkel, buna karşılık günlük 75 TL aldıklarını kaydetti. “Aldığımız para bize yetmiyor” diyen Berkel, “2 çocuğum ile beraber çalışıyorum. Portakal, limon ve nar işlerinde çalışıyoruz. Şehirlerde geçim zordur ve her seferinde ev sahipleri tarafından kiralarımız artırılıyor. Tek talebimiz topraklarımıza geri dönmek” şeklinde konuştu.  

 

BİR YILDA 10 TL ARTIŞ

 

Kobenê'den göç etmek zorunda kalan 5 çocuk babası Muhammed Berkel (43) ise, bir süre Urfa’nın Suruç ilçesinde çadırda yaşadıklarını, sonrasında tarım işçiliği yapmaya başladığını belirtti. Berkel, “Mersin’de bir ev kiraladım ve orada kalıyorum. Geçen yıl yevmiyemiz 65 TL iken bu yıl 75 TL oldu. 2 oğlum ile birlikte çalışıyorum. Topraklarımıza geri dönmek niyetindeyiz. Ülkemizdeki açlık başkasının ülkesindeki tokluktan onurludur. Ağaçların gölgesi olmadı mı kimi zaman gün boyu güneşin altında kalıyoruz. Kaldığımız evde tuvalet ve banyoları biz yaptık. Ekim sonuna kadar tarlada çalışacağız. Sonra Mersin’e geri döneceğiz” dedi. 

 

'ÇALIŞMAZSAK AÇIZ'

 

Kobanêli 6 çocuk babası Fadıl Berkel (47) de, zor koşullarda çalıştıklarını işaret ederek, “Çalışmaya mecburuz. Bugün çalışmazsak yarın açız. Çadırlarda yaşıyoruz. Kendi imkânlarım ile 2 günde bir eldiven alıyorum. Bir eldivenin parası 10 TL ve ancak iki gün kullanabiliyoruz. Her şey çok pahalı ve ucuz bir şey yok” diye konuştu.