Yoksulluğun kadın hali: Sigorta yok, sömürü ve hastalık var

  • kadın
  • 09:26 8 Mayıs 2021
  • |
img

MERSİN - Mersin Toptancı ve Sebze Meyve Hal Kompleksi'nde düşük ücrete, güvencesiz çalıştırılan kadınlar, “Pandemi en çok bizi etkiliyor ama hiçbir zaman görünmüyoruz” dedi.

Mersin'in Akdeniz ilçesinde bulunan Toptancı ve Sebze Meyve Hal Kompleksi'nde paketleme bölümünde çalışan kadınlar, sabahın erken saatlerinde mesaiye başlıyor. Sigortasız çalıştırılan kadınlar, emeklerinin karşılığını da alamıyor. Ağır çalışma koşullarına rağmen günde 60 ila 90 TL arasında değişen bir ücret alan kadınların, koşulları diz kapaklarında kireçlenme, bel ve sırt ağrılarına davetiye çıkarıyor. Bağlı oldukları işyerlerinin ardiye (genellikle ticaret mallarının konuldukları, korundukları yer) kısmında sebze ve meyveleri kasalara yerleştiren kadınlar, sabah saat 07.30’dan akşam saat 17.00’ye kadar çalışıyor. 
 
SİGORTASIZ İŞÇİLER 
 
Ekonomik sıkıntılar nedeniyle Hatay'ın Samandağ ilçesinden Mersin'e taşınan ve 25 yıldır halde paketleme işinde çalışan 45 yaşındaki Seher Yılmaz, akşama kadar ayak ve ellerinin su içinde olduğunu, emeğinin karşılığının ise 60 TL olduğunu söyledi. 
 
Çalışma koşullarına değinen Yılmaz, “Yaz, kış demeden bu küçük dükkanlarda meyveleri paketleyip, kasalara dolduruyoruz. Kışın soğuktan, yazın sıcaktan perişan oluyoruz. Gecemiz gündüzümüz belli değil, yıllardır burada çalışıyorum sağlık güvencem yok. Günlük yevmiye ile çalışıyoruz. Bazen iş olmuyor” diye belirtti. 
 
HASTALIKLAR OLUŞTU 
 
Kendisi dışında ailede kimsenin çalışmadığını ifade eden Yılmaz, meyvelerin tozlarını soludukları için astım, nefes darlığı gibi hastalıklara yakalandığını belirterek, “Kasaları kaldırıp sürekli diz üstü oturmaktan kaynaklı ayak, bel ve sırt ağrısı çekiyoruz. Kapanma sürecinde de çalışma koşullarında herhangi bir değişiklik olmadı. Hiçbir yerden destek alamadık. Yol ve yemek ücretimiz yok” dedi. 
 
İZİN YOK
 
Üniversite sınavına hazırlanan 19 yaşındaki Zilan Teke, 14 yaşından beri çalıştığını söyleyerek, "Hafta sonları izin yok. Burada iş olduğu sürece çalışmak zorundayız. Bazen bir ay boyunca ful çalışıyoruz, bazen de iki haftada bir gün izin yapıyoruz. Çok zor ama maddi durumumuzdan dolayı çalışmak zorundayız” ifadelerini kullandı. 
 
GELECEK KAYGISI 
 
Evli ve 3 çocuğu olan Şerife Dikmen Yeniçeri de, 7 yıldır halde çalıştığını dile getirerek, şunları söyledi: “Evim kira, akşama kadar burada çalışıyorum. Akşam eve gidince yarın ne yiyeceğim ne içeceğim diye düşünüyorum. Ev kirası, elektrik ve su faturası geldiği zaman bunları nasıl ödeyeceğiz diye düşünüyoruz. Sürekli gelecek kaygısı taşıyoruz. Çünkü bir güvencemiz yok. Aldığımız ücret yetmiyor. İş olursa geliyoruz olmasa gelmiyoruz. Krizden dolayı pek iş de yok. Pandemi en çok bizi etkiliyor ama biz hiçbir zaman görünmüyoruz."
 
MA / Esra Solin Dal