URFA- KDP'nin saldırılarında katledilen gazeteci Nujiyan Erhan, ardında kendi oluşturduğu alfabe ile yazılmış bir günlük ve sayısız anı bıraktı.
Şengal'e bağlı Xanesor kasabasında haber takibi yaptığı sırada 3 Mart 2017 tarihinde Kürdistan Demokrat Partisi’ne (KDP) bağlı güçler tarafından hedef alınarak, başından vurulan ve ağır yaralanan Nujiyan Erhan (Tuğba Akyılmaz), kaldırıldığı Hesekê Hastanesi’nde 22 Mart’ta yaşamını yitirdi. Nujiyan Erhan’ın ardından çalışmaları, kendi oluşturduğu alfabesiyle yazdığı günlüğü ve anıları kaldı.
Urfa'nın Hilvan ilçesinde doğan Nujiyan Erhan’ın doğum tarihi kimliğe birçok Kürt'ün kimliğinde olduğu gibi 1 Ocak 1987 olarak kaydedildi. Babasının memur olmasından ötürü bir süre sonra Urfa merkeze yerleşmek zorunda kalan ailenin 8 çocuğundan biri olan Nujiyan Erhan, çocukken çevresindekilerden farklı yaşamı ile dikkat çekti. Okuduğu Şehitlik İlkokulu'nda okulu takdir belgeleriyle geçen Nujiyan Erhan yine kazandığı Mehmet Güneş Anadolu Lisesi'ni 98 puanla en önde bitirdi. 2005 yılında girdiği üniversite sınavında ise istediği Mimarlık Fakültesi’ni kazanmasına rağmen, sınav sonuç belgesini görmeden 2005 yılında 222 gencin katıldığı Kandil'deki canlı kalkan eylemlerine katılarak Türkiye'nin saldırılarına karşı çıktı.
Canlı kalkan olarak gittiği Kandil'den bir daha dönmeyen Nujiyan Erhan, ailesi ve arkadaşları arasında zekası ile ön plana çıktı. Gittiği yerde ise dokunduğu her bireyi etkiledi. Erhan, Güney Kürdistan, Kandil ve Şengal’de gazetecilik yaptı.
Kamerasını hakikate çeviren Nujiyan Erhan, DAİŞ’in 3 Ağustos 2014’te Şengal’e saldırısında, Êzidî Kürt kadınlarının sesi olmak için Şengal’e gitti. Êzidî Kürt kadınlarının DAİŞ karanlığına karşı başlattıkları direnişe tanıklık eden Erhan, iki yıl Şengal’de gazetecilik yaptı. Şengal’in kurtarılması ve Êzidî kadınların çığlığını tüm dünyaya duyurdu. Nujiyan Şengal’e geldiğinde burada genç kadınlardan bir grup kuru. Onları muhabir olarak eğitti. Burada özgür basın geleneğinin de temsilciliğini yaptı. Nujiyan bugün de Kürt kadın gazetecilerine yol göstermeye devam ediyor.
KARDEŞLERİNİN POR GİJİKÊSİ
Erhan, kalemiyle Kürt kadınlarının sesine ses olmadan onu tanıyanlara “Sanki buralara ait değildi” dedirtecek kadar zamanın ruhunun ötesinde yaşadı. Babasının "gulamin" kardeşlerinin ise kıvırcık saçlarından ötürü "por gijikê" diye hitap ettiği Nujiyan Erhan, aile içinde de farklı biri oldu. Sayısal derslere olan zekası herkes tarafından dikkat çeken Erhan, zamanını kitap okuyarak geçirdi. Bir de Kürtlerin dansı olarak tanımlanan halay çekmeyi çok seviyordu.
KENDİ ALFABESİNİ OLUŞTURDU
Erhan’ın henüz 14-15 yaşlarındayken tuttuğu bir günlük ailesine hatıra olarak kalan anıların içinde korunuyor. Henüz lise öğrencisi iken rakam, işaret ve harflerden oluşturduğu alfabe ise hala çözülmüş değil. Günlüğü bugüne kadar kimsenin çözememesi, kullanılan alfabenin Nujiyan Erhan tarafından oluşturulduğu kanısını güçlendiriyor. Günlük arkadan başlarken, ön taraftan bir kaç yaprak yırtılmış, ön tarafın kapak kısmının iç tarafına bir çiçek kurutulup yapıştırılmış. İlk sayfasına ise şair Yılmaz Odabaşı'na ait “Gitme” şiiri yazılı.
Şiirin sözleri şöyle:
“Gözlerini sil ve bu sevda kadar koyu bir çay tutuştur ellerime
Yok gitme!
Sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor
Özlemeyi yutkunuyorum
Sonra pencerene ürkek kuşlar konuyor
Şu gök var ya şu gök birden üstüme çöküyor
Yok, gitme
Aç göğsünü ısınıp kalayım öyle”
MA / Müjdat Can