MARAŞ - Duyma ve konuşma engeli, Ahmet Kısa'yı resimden uzak tutamadı. Kısafırça Atölyesi'nde çizdiği resimler ile sanatseverlerin beğenisini toplayan Kısa, dile getiremediklerini tuvale işliyor. 

 

Maraş'ın Elbistan ilçesinde yaşayan doğuştan duyma ve konuşma engelli Ahmet Kısa (43), çizdiği resimler ile hayatını renklendiriyor. 2002 yılında resim çizmeye karar veren Kısa, ilk eğitimini annesinden aldıktan sonra sırasıyla Ankara, İzmir ve İstanbul gibi kentlerde profesyonel ressamlardan destek alarak yeteneğini geliştirdi. Şu ana kadar yaklaşık 500 farklı resim çizen Kısa, 2015 yılında kurduğu Kısafırça Atölyesi ile ailesine maddi destek sunuyor. Elbistan Güneşli Mahallesi'nde bulunan atölyesinde yaptığı resimler ile ailesinin geçimini sağlayan Kısa, yaptıkları çalışmalar ile atölyeye uğrayanların beğenisini topluyor. 

 

 

Kürt siyasi hareketinden şahsiyetlerin resimlerinden Alevi inancında yer edinmiş önemli şahsiyetlere, doğadan köy yaşamına kadar birçok tabloyu çizerek ölümsüzleştiren Kısa, atölyedeki tuvallerin köseliklerini de kendisi üretiyor. Kısa, çizdiği resimleri birbirinden ayırt etmiyor, ancak en sevdiği eserleri arasında Gûldexwîn (Ters lale) tablosu yer alıyor. 

 

KENDİ ÇABASIYLA GERÇEKLEŞTİRDİ

 

Kısa’ya resim çizme serüveninden en büyük desteği gösteren annesi Elif Kısa, oğlunun küçük yaşlarda resim çizme yeteneği olduğunu belirtti. Oğlunun resim çizmek için birçok eğitim aldığını belirten Kısa, “İlk başta başladığında zorlandı. Eğitmenler yapamaz dediler, ancak biz ona hep güvendik. Eğitimlerini başarıyla geçti. Bu süreçte biz hep ona yardımcı olmaya çalıştık. 2015 yılında da atölye açtı. Hepsini kendi çabası ile gerçekleştirdi. Çok severek yapıyor. Bir resmi renklerine bağlı olarak bir haftada bitiriyor, renkleri fazla olanlar daha uzun sürebiliyor. Bir resmi çizmesi için görmesi yeterli. Bazen internetten gördüğü resimlerin aynısını bir kez baktıktan sonra çizebiliyor. Yetenekli olduğu için insanlar kendi ya da akrabalarının fotoğraflarını getiriyor, Ahmet onları tuvale çizilebiliyor” diye anlattı.

 

DİLE GELMEYENLER TUVALE AKTARILIYOR 

 

Oğlunun getiremediklerini tuvale aktardığını söyleyen anne Kısa, “Birçok şeyi görüyor. Bu çizdiği resimlere de yansıyor. Resimlerine bakıldığında bu kendini gösteriyor. Köy yaşamına bir özlemi var. Köyde doğdu, ancak orada büyüyemedi. Köyü çizmiş, özgürlük temalı resimler yapıyor” dedi. Aile olarak geçimlerini oğlunun çizdiği resimlerden sağladıklarını, ancak ekonomik krizden kaynaklı son dönemde insanların resim almaya para ayıramadıklarını belirten Kısa, “Her şey çok pahalı oldu. Atölyenin kirası artı. Fırça, boya, tuval fiyatları katlandı. Bu resimlerin fiyatına da yansıyor. İnsanlar alamıyor. Bu Ahmet’i üzüyor. Emeğinin karşılığı bir yana bir resim için yaptığı harcamayı kazanamıyor. Zarar ediyor. Kirayı zar zor çıkarıyor. Her resim bir emek, ancak emeğinin karşılığını kesinlikle almıyor. Ahmet burada resim çizerek hem bize hem de zihinsel engelli olan abisine bakıyor. Ekonomik kriz nedeniyle zor günler yaşıyor” şeklinde konuştu.

 

‘RESİM ÇİZERKEN MUTLU OLUYORUM’

 

Ahmet Kısa ise kağıda yazdığı duyguları şöyle: “Kısafırça'dan dünya ya selamlar ve saygılar. Resim sanatı, resim çizimi bana nasip oldu. Sanatımı geliştirmeyi düşünüyorum. Çizmekten bıkmıyorum. Kısafırça’da 7 yıldır çalışıyorum. Resim çizerken mutlu oluyorum. Severek çiziyorum, daha da çok çizeceğim. Çizmeyi ve çalışmayı çok seviyorum.” 

 

MA / Emrullah Acar