Rêberê PKK'ê Abdullah Ocalan ku di 9'ê Cotmeha 1998'an de bi komployeke navneteweyî ji Sûriyeyê hat derxistin, di 15'ê Sibata 1999'an de anîn Tirkiyeyê û di Girtîgeha Sergirtî ya Îmraliyê de hat girtin. Bi çavdêrî û raporên Komîteya Pêşîgirtina li Îşkenceyê ya Ewropayê (CPT) Ocalan xistin hucreyeke taybet a girtîgehê û navê wê kirin Tîpa F. Ocalan guhertina hucreyê ya di 17'ê Mijdara 2009'an de weke "derbe" pênase kir û vî cezayê hucreyê weke "çaleke mirinê" bi nav kir.

 

DARBEST 

 

Ocalan beriya ku di 17'ê Mijdara 2009'an de hucreya wî were biguherîne gelek caran cezayê hucreyê lê hat birîn. Ocalan di 22'ê Nîsana 1999'an de li ser cezayên yekkesî nirxand û diyar kir ku şert û mercên hucreya yek kesî ne rewa ne û rewşa ku tê de weke "darbestê" bi nav kir.

 

Rêberê PKK’ê di hevdîtina bi parêzerên xwe re, di hevpeyvîna 18’ê Çileya 2006’an de derbarê cezayê tecrîdê yê ji bo nirxandina mafê perwerdeya bi zimanê zikmakî hatiye dayîn de wiha got: “Min got her kes dikare mafê xwe bixwaze. perwerdeya bi zimanê xwe yê zikmakî. Min ev ji bo hemû gelên Tirkiyeyê got. Mafê perwerdeya bi zimanê zikmakî mafekî bingehîn e ku di belgeyên din ên navneteweyî yên wekî Neteweyên Yekbûyî û Peymana Mafên Mirovan a Ewropayê de jî cih girtiye. Ji ber ku ev her sê nifş mafên bingehîn in, her kes dikare daxwaz bike. Çi eleqeya vê bi teşwîqkirina serhildanê re heye? Ez deh caran difikirim, dipîvim, giran dikim û wisa diaxivim. Lêbelê, ew vê cezayê didin. Di nava xwe de li hev kirin, dixwazin Apo bêdeng bikin."

 

ÇAVÊ XWE JI SER ÎMRALIYÊ RANEKIN 

 

Ocalan diyar kir ku bi cezayên yekkesî re şêwazekî çalakiya mîna Rojiya Mirinê ya 14’ê Tîrmeha 1982’an hatiye dayîn û got: “Eger rewşeke neyînî derkeve holê, berpirsyariya dewletê ye. Divê mirov di vê mijarê de hestiyar bin, çavên xwe ji ser Îmraliyê ranekin. Rewşeke pir xeternak e. Di bûyera tinekirina min de wê qetlîamek kurd ku wê ji komkujiya ermeniyan zêdetir be pêk were. Ez difikirim ku di dewletê de kesên wisa difikirin hene. Ez ji vê re dibêjim şêwaza çareseriya nû ya Envercî. Divê her kes di vê mijarê de hestiyar be."

 

‘DIXWAZIN MIN TESLÎMÎ XWE BIKIN’ 

 

Rêberê PKK’ê di hevdîtina bi parêzerên xwe re di 18’ê Mijdara 2009’an de, rojek piştî ku ew sewqî hucreya yek kesî ya Girtîgeha Îmraliyê ya Tîpa F ya Ewlekariya Bilind nû hatibû çêkirin de kirin derbarê vê sepanê de wiha gotibû: “Duh min anîn. Ev der ji berê xerabtir e. Hewl didin vê yekê wekî başbûnekê nîşan bidin, lê bi rastî ev guhertoyek giran a tecrîdê ye. Bi tengkirina derdora min û xerabkirina şert û mercên min dixwazin min bibin vir. Erê, bêtir îzole, şert û mercên xerabtir. Ez nikarim li vir bêhna xwe bistînim, heta qirika min tije bûye. Odeya ku ez tê de mam bi qasî 6 metre çargoşe ye, nîvê ya berê ye. Tava ku li pencerê dikeve bi tevayî dişewite, divê ez xwe bispêrim pencereyê da ku ez hewayê bistînim, vê carê tav min dişewitîne, lê divê ez ji bo hewayê bisekinim. Pencereya cîhê din, ji hêla dîtin û hewayê ve çêtir bû. Ev pencere ber bi jor e, ez derve nabînim.”

 

PROJEYA CPT’YÊ 

 

 

Ocalan di hevdîtina 25’ê Mijdara 2009’an de diyar kir ku derbarê şert û mercên piştî guhertina hucreyê de raporek pêşkêşî CPT û Dadgeha Mafên Mirovan a Ewropayê (DMME) kiriye û got: “CPT û DMME’yê beriya niha jî vê girtîgehê pêşniyar kir. Ev projeya wan e. Berpirsiyarê girtina min a bi vî rengî di şert û mercên li vir de ew in. Ev projeya wan e. CPT berpirsiyar e. Plana CPT ev e. Divê werin vir. Divê werin vê derê bibînin û lêkolîn bikin. Wekî din nabe. Divê tam bê gotin. CPT bi xwe hat vir û lêkolîn kir. CPT’ê ji min re got divê ez sewqî Tîpa F bibim û Girtîgeha Tîpa F bê avakirin û ez sewqî vir bibim. CPT ev hemû xwest. Ji min re gotin ku dê şert û mercên min ên li vir ji berê baştir bibin, lê tiştek nebû. Divê ew werin vir û afirandinên xwe bibînin, "

 

DARBEYA 17’Ê MIJDARÊ 

 

Di heman hevdîtinê de ku Ocalan guhertina hucreyê weke "Darbeya 17'ê Mijdarê" bi nav kir û gotibû: "Her wiha gelek caran dengê jeneratoran tê. Dengek pir acizker e. Bîst û çar saetan dixebite. Hûn dizanin, Menderes (Adnan) jî anî ziman ku ew ji vê dengiyê nerehet bûye. Avni Ozgurel di gotareke xwe de behsa wê serdemê kiriye. Îmralî giraveke dîrokî ye. Ev der şertên xwe yên bêhempa hene, ew giravek e ku şahidiya dîrokê kiriye. Tê zanîn ku ji bo kesên li vir dimînin çiqas zehmet e. Şert û mercên avhewa yên vir taybet hene. Her wiha tê zanîn ku her çend Menderes 24 saetan li vir ma jî, nekarî li ber xwe bide. Ev yazdeh sal in ez li vir sekinîm, hewl didim ku rabim. Ger baweriyeke min a wisa xurt nebûya, ez ê li vir tevlî çalakiyên xwekujiyê bibûma. Ez her roj ji bo berpirsyariyên xwe li vir dijîm, ez bi têkoşîna gel re dijîm. Têkoşîna min a bi rûmet û jiyana min wê her tim di vê wateyê de ji bo gelan be.”

 

ÇALA MIRINÊ 

 

Ocalan hucreya ku têde dimîne weke “çala mirinê” bi nav kir û gotibû: “Tirkiye berpirsyarê sereke yê anîna min a vir û di bin van şert û mercan de ye, nîne. Li pişt vê karsaziyê Îngilistan, Amerîka, Îsraîl û YE hene. Rastiyek jî heye ku dewleta Yewnaiîstanê bi dostaniya me ya xayîn û rezîl, me difiroşe. Ev jî faktorek e. Yê ku ez anîme vir Amerîka ye. Efserekî Amerîkayê ez anîbûm vir û radestî Tirkiyeyê kirim. Li vir peywira ku ji Tirkiyeyê re hatiye dayîn ew e ku bibe gardiyanê min, bibe notirvanê min. Dîsa di taliyê de ez dikarim van tiştan diyar bikim. Di şert û mercên ku ez li vir bimînim de tu bandor û bandoreke Tirkiyeyê nîne."

 

MA / Ozgur Paksoy